TRYPES - DISCOGRAPHY

ΤΡΥΠΕΣ -- HOLES

One of the greatest greek rock bands of the '90s

wiki / discogs / official

Δεν ξέρω απο που να αρχίσω, δεν ξέρω απο που να τελειώσω, θελώ να μοιραστώ και τόσα πολλά ακούσματα με σας, τώρα τελευταία και μαζεύονται πολλά. Τώρα βρισκόμαστε σε κλασσικό και εγγυημένο έδαφος, με τους Τρύπες, τους Nirvana της ελλάδας που όπως και οι αμερικάνοι την ιδια εποχη (μέσα '90) απόκτησαν παθιασμένους οπαδούς και επικριτές, αυτό επειδή και οι δύο ξεκίνησαν απο underground σκηνές και κατέληξαν να πουλάνε πάρα πολλούς δίσκους και να γίνονται πιο "mainstream". Οπως και να'χει η μουσική που έκαναν μιλούσε και είχε πολλά να πει. Ο Γιάννης Αγγελάκας έγραφε πάντα σκοτεινά στιχάκια, αληγορικά και κατέληξε να έχει μια σόλο πορεία την οποία μια νέα γενια επικριτών... κατέκρινε και συχνά απεχθάνθηκε (σημ.1). Οι τρύπες οταν ξεκίνησαν στα μέσα του '80 ήταν επιρρεασμένοι απο post-punk μπάντες όπως οι Gang of Four, παρόλα αυτά κάθε δίσος τους ήταν ένα βήμα παραπέρα. Οι Nirvana ήταν επιρεασμένοι απο punk μπαντες όπως οι Wipers, στις συναυλίες του όμως έπαιζαν απο Led Zeppelin μεχρι και indie rock διασκευές.

Ας αφήσουμε όμως πέρα της παρομοιώσεις, ας αφήσουμε πέρα και τα πολλά λόγια, όσοι θελετε να μάθετε ιστορία μπορείτε να ανατρέξετε σε άλλα sites η παλιότερα μου posts για τους Trypes, ή/και τους Nirvana. Εδώ ανεβαίνει οι δισκογραφία τους μαζί με 2-3 bootlegαρισμένα lives.

Σημ.1: Αγγελάκας με τους Επισκέπτες, Αγγελάκας & Βελιώτης, Αγγελάκας και soundtracks (χώμα και νερό, ο χαμένος τα παίρνει όλα, ψυχή βαθιά..), Αγγελάκας και Ντίνος Σαδίκης (βλέπε Εν Πλω)

TRYPES - (1985) SELF-TITLED

Ο πρώτος δίσκος, ο οποίος επανεκδόθηκε και απο το Ποπ+Ροκ. Ο πιο "ξερός" όλων. Εδώ βρίσκονται μερικά απο τα πιο χαρακτηριστικά κομμάτια τους, "Ταξιδιάρα Ψυχή", "Για την Πατριδα", η σκοτεινή μπαλάντα "Χωρίς εμένα", ένα απο τα αγαπημένα μου.



Take it Here

TRYPES - (1991) ΠΑΡΤΥ ΣΤΟΝ 13ο ΟΡΟΦΟ-ΤΡΥΠΕΣ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ -- PARTY IN THE 13th FLOOR-HOLES AT PARADISE

Βλέπετε δύο τίτλους γιατι αρχικά αυτό το cd ήτανε δυο Lp (βινύλιοι δίσκοι) με τους δύο τίτλους αντίστοιχα.



Take it Here

TRYPES - (1993) ΕΝΝΙΑ ΠΛΗΡΩΜΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ -- NINE PAID SONGS

Ο τίτλος μου θυμίζει τον τίτλο του δίσκου των Velvet Undeground, Loaded (1970) ο οποίος είχε ονομαστεί γιατι οι "εταιρεία" ζήτησε απο τον Lou Reed και την παρέα του έναν δίσκο γεμάτο hits και έτσι οι V.U. το "γέμισαν" στην κυριολεξία αν και σίγουρα δεν είναι ο δίσκος ορόσημό τους. Τώρα, δεν ξέρω αν έγινε κάτι παρόμοιο και με τον δίσκο των Τρυπών, απλά μια ακόμη παρομοίωση. Πέρα απο αυτήν, εδω υπάρχει ενα απο τα γνωσότερα και δυνατά κομμάτια τους το "δεν χωράς πουθενά".

Take it Here

TRYPES - (1994) ΚΡΑΤΑ ΤΟ SHOW ΜΑΪΜΟΥ -- KEEP THE MONKEY SHOW (live)

Εδώ θα κάνω copy-paste απο την αρχική μου ανάρτηση πριν λιγο χρόνο.


  What is that man?
...i cant stand 'em anymore...
...do you remember?...
- I remember...
... there were days when great LPs were released!
... i dont know if you ever listen of TRYPES...
... if it never happened to listen to their album "Krata to Show Maimu" probably you
have not understand what means wild, heavy, dirty and solid rock from shitty greece.
Nothing can be compared with the awesome live performance of "Edo (here)" nothing
is the same with the passion of a singer/poet who takes his audience and make it go
crazy , we are talkin about Yiannis Aggelakas... Ah! lets not forget the rest of the band
which its not worst, they make me feel that wonderfull guitars can not be listened only
by the Led Zeppelin and Sonic Youth...

This album ...(1000 sorries but an asshole was bothering me)... and i was saying this
specific album is an anthology of alll the albums Trypes released since 1994. I cant
forget to quote on the acoustic versions of some tracks, we're talking about the
absolute madness, erotic rock atmosphere.
If you find this album in Lp version you might also find a 45r with four more tracks
which used for the soundtrack of the film "e epohi ton dolofonon (the age of the
asssasins) lyrically dressed by A. Rimbaud and T.S. Eliot.

- There is also a very significant track, because its presented for the first time and its live, its
a fist of notes to the modern comformism and its called "asfalia (security forces)".

- Truth is im not sure if there was in any album althought i got all their vinyls, nevertheless it is
a special song and prophetic for this shity place we live in.
- As the lyric says "security (meaning police) knows if i like or not to smoke..." or and "...security knows if i am or not a gay... and wants to give me a needle to stick inside me..." but "...find the courage to sing...".
- I like it, a lot, but i was meaning the song "ta kanonika padia (the normal kids)" either you
listen it in a studio or a live version you will fell it was writen in 1987 for a kids death in 2008.
And to close... i love this album 'cause its an authentic piece of rock that could be characterized
as a track, the next page of the musical work of "prigipas (the prince)" (Pavlos Sidiropulos).
- Its reminds me eras i never lived and makes me wanna rebuilt 'em in my/our own way, in the
streets, squares, parks and hang-out posts, live what i feel my rock n roll, our rock n roll, not
any fashion... to not be forgotten...

THE END

* This was a semi-fantastic dialog along two friends some bottles of wine in the hill of Agios Ahilios somewhere in greece an august night of 2010. On of the many alcoholic often burned but also with lot of spirit and meaning they passed, and the only 'till now to be recorded...









 - Τι είναι αυτο ρε μαλάκα?
...δεν τους αντέχω καθόλου...
...θυμάσαι?
- Θυμάμαι...
...κάποτε βγαίνανε lp και γαμώ!
...δεν ξέρω αν έχετε ακούσει ποτέ ΤΡΎΠΕΣ...
Αλλά άν έτυχε να ακούσετε το ΚΡΑΤΑ ΤΟ SHOW ΜΑΪΜΟΥ μάλλον θα έχετε καταλάβει
τι ακριβώς σημαίνει το άγριο, δυνατό, βρώμικο και ατόφιο ROCK στην κωλοελλάδα...
Τίποτα δε συγκρίνεται με την καρακαταγαμάτη εκτέλεση του "ΕΔΩ"! επίσης τίποτα
δεν είναι ίδιο με το πάθος ενος τραγουδιστη-ποιητή που βάζει ένα κοινό κάτω και
του αλλάζει τον αδόξαστο στο χτύπημα... Α! και η υπόλοιπη μπάντα βέβαια δεν πάει
πίσω, μας έδωσαν να καταλάβουμε ότι οι γαμάτες κιθάρες δεν υπάρχουν μόνο σε
μπάντες όπως οι Sonic Youth και οι Led Zeppelin.

Ο συγκεκριμένος δίσκος ...(και 1000 συγνώμη αλλά ένας καρακαταμαλάκας με
ενοχλούσε)... και έλεγα οτι αυτός ο δίσκος είναι ένα ανθολόγιο των δίσκων που
έχουνε βγάλει μέχρι το 1994. Δε μπορώ να μη μιλήσω για τις ακουστικές εκτελέσεις
μερικών κομματιών, μιλάμε για την απόλυτη τρέλα, ερωτικά rock ατμοσφαιρα.

...Αν βρείς τον δίσκο σε βυνίλιο υπάρχει μια περίπτωση να συνοδεύεται με ένα 45αρι
με τέσσερα επιπλέον κομμάτια τα οποία έντυναν την ταινία "η εποχή των
δολοφόνων" σε στίχους Α. Ρεμπώ και T.S. Έλιοτ.

- Υπάρχει επίσης ένα κομμάτι με ιδιαίτερη σημασία καθώς δεν υπάρχει πουθένα αλλού
στη δισκογραφία τους, παρα μόνο σε live εκτέλεση εδω, μια μπουνία απο νότες στον
σύγχρονο κομφορμισμό, το "ασφάλεια".
- Η αλήθεια είναι οτι δε είμαι σίγουροας αν αυτό το κομμάτι υπάρχει σε δίσκο αν και
έχω όλα τα βινύλια τους, έτσι κι αλλιώς όμως το κομμάτι είναι πολύ ιδιαίτερο και
προφητικό ειδικά γι'αυτόν τον σκατότοπο που ζούμε.
- Ναι όπως λέει και ο στίχος "μια ασφάλεια ξέρει αν γουστάρω ή όχι να καπνίζω" ή και
"μια ασφάλεια ξέρει αν είμαι ή όχι gay, ...και θέλει κάτι να μου δώσει να τρυπιέμαι"
αλλά "...βρες το κουράγιο να τραγουδάς..."
- Ωραίος στίχος, παρα πολύ αλλά όταν έλεγα για προφητικό στίχο εννοούσα αυτόν
απο το "κανονικά παιδιά", ένα κομμάτι που όποιος τ'ακούσει σε studio ή live θα νιώσει
ότι γραφτηκε το 1987 για έναν ακόμη φόνο που έγινε το 2008. Για να ξεφύγω...
γουστάρω αυτόν τον δίσκο γιατί είναι για μένα ένας απο τους πραγματικά ροκ που
θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί σαν καθαρό αποτύπωμα, μια συνέχεια του έργου του
"πρίγκηπα" (Παύλος Σιδηρόπουλος).
- Μου θυμίζει εποχές που δε πρόλαβα να ζήσω και με κάνει να θέλω να τις ξαναφτιάξω
με τον δίκο μου/μας τρόπο, στους δρόμους, στις πλατείες, στα πάρκα και τα στέκια
να ζήσω αυτό που εγω νιώθω rock n roll, το δικό μας, όχι κάποια μόδα, για να μην
ξεχνιόμαστε... παρολά αυτά, μέχρι τότε εως πάντοτε...

ΤΕΛΟΣ

*Αυτός ήταν ένας ημι-φανταστικός διάλογος μεταξύ δύο φίλων και κρασιού μπροστά απ'τον άγιο αχίλειο μια αυγουστιάτικη νύχτα του 2010. Μια απο τις πολλές νοθευμένες συχνά καμμένες άλλα και συχνά με πολύ ουσία και πνεύμα που περάσαμε και η μοναδική μέχρι τώρα που διασώζεται...




!!!!!!
 Take it Here
!!!!!!

TRYPES - (1996) ΚΕΦΑΛΙ ΓΕΜΑΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ -- HEAD FULL OF GOLD

Ένας πολύ θορυβώθης -συνήθως- δίσκος, πολλά γδαρίσματα και γρατσουνισμένες κιθάρες, μέχρι και scrarchαρίσματα απο τον τότε "scratcher" των active member Dj Smart Al. Ο δίσκος δεν είναι πια "κλασσικοι τρύπες", είναι όμως τρύπες και ο Ασκληπιος Ζαμπέτας με την ηλεκτρική κιθάρα του ειναι ακόμα εδω΄και τα δίνει όλα, κορυφαίο κατ'εμαί κομματι, "Ακούω την αγάπη".



Take it Here

TRYPES - (1999) ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ -- INSIDE SOME OTHERS NIGHT

Ηταν ο τελευταίος και πιο φυγόκεντρος δίσκος τους, με δόσεις ηλεκτρονικών στοιχείων, ένταση... σίγουρα (άκου "ακίνδυνο τραγούδι"). Αλλα συνηπάρχουν μαζί με αρκετά πιο χαλαρά μουντού τοπίου κομμάτια και σίγουρα ξεχωρίζει και "η γιορτή".

Take it Here










Bootleg live concerts


TRYPES - LIVE KARDITSA 1992


TRYPES - ROCKWAVE FESTIVAL 1998-Φρεατυδα


TRYPES - ROCKWAVE FESTIVAL 2000