SPINALONGA RECORDS and SOME GOOD FREE COMPILATIONS

HERE

Tube

Official site

Discogs

GROVER Live at STAGE Larisa 02-05-13

Οι Γκροβέρ παίξανε στο Stage, κόσμο δεν είχε πολύ. Οι Γκροβερ ήταν απο τα πρώτα πανκ συγκροτήματα εν ελλάδι που άφησαν το στίγμα τους κατα τα 80s βγάζωντας εναν ομότιτλο δίσκο το 1994 και συμμετέχωντας στη ιστορική συλλογή Διατάραξη Κοινής Υσηχίας με δύο κομμάτια (1984), το ένα απο αυτά "Σ'αυτήν την πόλη" έμελε να είναι απο τα χαρακτηριστηκότερα ελληνοφωνα πανκ τραγούδια το οποίο διασκευάσαν και οι Εκτος Ελέγχου.

Δυστηχώς 2μιση δεκαετίες μετά βγάλανε 2 δίσκους οι οποίοι εμένα προσωπικά δεν μου λένε τίποτα, όσο και αν προσπάθησα να ακούσω. Δεν θέλω να σχολιάσω περαιτέρω γιατι οι άνθρωποι μεγάλοι πλέον παίζουν πιστεύω επειδή γουστάρουνε και έτσι αν αυτοι γουστάρουν, ας κάνουν οτι γουστάρουν.

HOW YOU SEE YOU'RE LISTENING A GREAT MUSICIAN...

TODAY AND EVERY MONDAY (but not anymore)

Αποψη, με αφιερωμα σε οσους βρίσκονται πίσω απο τα σίδερα ή δεχονται την καταστολή κάθε εξουσιας -- 

Today, dedeicated to the people who are behind bars and are oppressed by any authority

SMASH THE FASCISTS

NINO ROTA - FILM D'AMORE E D'ANARCHIA (1973) --- Re-Upload from 2010

Love and Anarchy -- Μια Ιστορία Ερωτα και Αναρχίας
Acoustic/orchestric folk soundtrack of the italian film

Ο Nino Rota ήταν ένα ιταλος συνθέτης που έγραψε κυρίως πολύ μουσική για ταινίες απο το 1933 μέχρι το 1979 (πάνω απο 100 ταινίες μεταξύ των οποίων, Ο Νονος (the godfather). Μια απο αυτές είναι τυχαίνει να είναι και μια απο τις αγαπημένες μου, Film d'amore e d'anarchia, τι ωραίο όνομα! Ας αρχίσουμε με μια μικρή εισαγωγή:
Την ταινία σκηνοθετεί η ελβετίδα Lisa Wertmuller με μια απίστευτη ομάδα ηθοποιών με πρώτον τον Giancarlo Giannini (σημ1). Οι δύο τους έχουν συνεργαστεί άλλες δύο φορές όπως στην ταινία Pasqualino e le Sette Belezze (Seven Beauties, 1976), μια επίσης καταπληκτική ταινία που με φόντο τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, όπου θέτονται ζητήματα όπως η ανθρωπιά, το ερωτημα "για ποιον και γιατί πολεμάω" και πως ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει μετά απο κάτι τέτοιο.
Η ταινία

Όλα ξεκινάνε στην φασιστική ιταλία του Ντούτσε (μουσολίνι, σημ.2) λίγο πριν τον δεύτερο μεγάλο πόλεμο. Μπορεί να είναι ο απόλυτος άρχοντας αλλά η ιταλία, κυρίως η επαρχιακή, δεν στερήται αντιφρονούντων. Σε κάποιο χωρίο της ιταλικής εξοχής λοιπόν δολοφονείτε ένας αναρχικός, ο φίλος του Antonio Soffiantini ή Tunin (Giancarlo Giannini) αν και όχι στρατευμένος και ούτε αναρχικος αποφαζίζει να εκδικηθεί και να σκοτώσει τον ίδιο τον μουσολίνι. Θα φτάσει στη ρώμη όπου θα βρει κρυσφήγετο σε ένα μπουρδέλο πολυτελείες όπου καταλήγουν όλοι οι καθωσπρέπει αξιωματούχει και ευκαταστατοι. Μια "ξεπεταγμένη" αλανιάρα πόρνη, η Salome είναι αυτήν που θα τον βοηθήσει. Η σκήνες απο τη ζωή σε ένα μπουρδέλο του μεσοπολέμου είναι ιδιαίτερες, γεμάτες ζωντάνια, φωνές και γοητεία (ιδιαίτερα όταν μια απο αυτές πιάνει την κιθάρα και αρχίζει να τραγουδά). Το θέμα είναι οτι ο επαρχιώτης και αρχάριος Τουνίν δεν είναι αλήθεια έτοιμο γι'αυτό που πρέπει να κάνει, τον σπρώχνει η εκδίκηση και η στιγμές οργής για την αυθεραισία που βλέπει γύρω του απο το κράτος, και σαν να μην φτάνει αυτό ερωτευεται την Tripolina, μια νεαρή πόρνη. Ο Τουνίν φοβάται, ο Τουνίν θέλει να αγαπήσει, αλλά έχει δώσει έναν όρκο στον εαυτό του και έχει καθήκον να τον εκπληρώσει. Η συνέχεια δική σας.
Η μουσική

Ο μουσικός κορμός του soundtrack είναι το "canzione arrabbiata (θυμωμένο τραγούδι)" (Σημ.3.) και "film d'amore e d'anarchia", αυτά τα δύο θα ακούγονται πολλές φορές σε διάφορες εκτελέσεις, άλλες ορχηστρικά και άλλες ως ένα απλό σφύριγμα. Η έκδοσή που βρήκα εγώ είναι κάπως απο αυτήν του '88 (που τυχαίνει να είναι και ελληνική έκδοση βινυλίου). Τα κομμάτια με το περίσσοτερο για μένα ενδιαφέρον είναι τα πρώτα 6. Είναι αυτά τα πιο συναισθηματικά, τα απο κάτω σαν το Canzione Arrabbiata "Amare me" και το "Antonio Soffiantini Detto Tunin", σ'αυτά τα δύο τραγούδα η άσημε Anna Melato, η φωνή της μαγεύει, το "amare me" είναι αυτό που ακούγεται με μια μονο κιθάρα στη σκήνη που ανέφερα στο μπουρδέλο, η φωνή της εδώ ανεβοκαταιβένει (συγκλονιστήκες δυναμικές) νοσταλγικά σαν τα κύματα της θάλλασας και η τοπική ναπολιτάνικη διάλεκτος σημειώνει εποχές και μέρη ξεχασμένα. Το Antonio Soffiantini Detto Tunin το ακουγα ένα καλοκαίρινο ξημέρωμα μετα απο αλκοόλ και νυχτερινά μπάνια, φωτία και σιγά σιγά σιγά μενω εγώ, η θάλλασα, η φωτιά οι κοιμισμένοι φίλοι μου και το κομμάτι αυτό στ'αυτιά μου, δίχως ηλεκτρισμό, παραμορφώσεις και εφέ, μονάχα μια θλιμμένη ανάσα και λίγα όργανα εξελιγμένα εδώ και χιλιάδες χρόνια απο γενιά σε γενιά... και λέει "...ένα πρωινό έφυγε ο Τουνίν, να πάει να πολεμήσει εκεί που πόλεμος δεν υπάρχει / λέει ο κόσμος, αυτός εκεί είναι τρελός, μα όχι, δεν ήταν τρελός ο Τουνι μου / πόσα σύννεφα να τρέχουνε / τα χρόνια περνούν, πετούν μακριά έτσι απλά / την κυριακή όλοι χορεύουνε, ίσως είναι ανούσιο να πολεμάς σαν τον Τουνιν/ ... / κάτω απ'τη βελανιδιά με φίλησε ο Τουνιν / κάτω απο τη βελανιδία μου είπε θα φύγω, "θέλω να νιώσω άνδρας και'γω / ... μα όχι δεν ήταν τρελός ο Τουνίν μου..."

Στο Canzione Arrabbiata η Melato γίνεται πιο οργισμένη, η φωνή της θυμίζει αυτές των παθιασμένων αγωνιστριών του 20ου αίωνα και η μουσική έχει ένα μεσογειακό ταμπεραμέντο, δηστυχώς έχει καπηλευτεί απο δήθεν κουλτουριάρηδες των σαλονιών, παρολ'αυτά λέει τα εξείς: " Τραγουδώ για όσους δεν έχουνε τύχη, τραγουδώ για μένα / τραγουδώ με οργή αυτό το φεγγάρι εναντίον σου / ενάντια σε όπιον είναι πλούσιος και δεν το ξέρει..."

Σημ.1: Εχει επίσης έναν μικρό ρόλο στο "Hannibal (2001)" όπου κάνει τον ιταλό ντετέκτιβ ο οποίο δεν έχει και πολύ καλο τέλος.
Σημ.2: Λένε οτι ο μουσολίνι πριν γίνει αυτός που ξέρουμε απο την mainstream ιστορια ήταν αναρχικός και μάλιστα απο τους πρώτους που μετέφρασε κείμενα στα ιταλικά.
Σημ.3: Samples απο το κομμάτι έχουν χρησιμοποιήσει οι ντόπιοι Propaganda στο δίσκο "Πέντες μήνες και κάτι στίχους πριν" (κομμάτι "90 seconds (war mix)")



Take it Here
OST - LOVE & ANARCHY aka FILM D'AMORE E D'ANARCHIA by NINO ROTA

Vic Chesnutt - Everything I Say

LIVE AT SERES 23/03

YIANNIS DROLAPAS about VABOURA BAND and MORE

Γιαννης Δρόλαπας, κιθαρίστας των Vavoura Band και Μουσικων Ταξιαρχιών (βλέπε Τζίμιης Πανούσης)

ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

Είμαι εγώ ο ντροπαλός
ο θρασσύς ο θαρραλέος?
ο πολυδιαστάτος ευκόλος παραξηγήσιμος
μη αναγνωρήσιμος, υποτιμημένος και υπερτιμημένος
αναλόγως του ανθρώπου σχολιασμένος
ο ρουφιάνος και ο σπασικλας
γιαυτους που δεν με ξέρουν, γι'αυτους που φοβούντε το εαυτό τους
ο περιφρονημένος, ο χαριτωμένος
είμαι αυτός που βλέπει τις ευκαιρίες και δεν τις εκμετελευται
αυτός που δεν θέλει να δει τις ευκαιρίες στις μικρές αγγελίες
ποσόι μικροί γινόμαστε
πως μας φτάσαν στο σημείο να παρακαλάμε για δουλειά
σαν η δουλεία να είναι ένα ταξίδι, μια περιπέτεια που όλοι θέλουμε να πάμε
πως μας φτάσαν να τους παρακαλάμε για να τους προσφέρουμε υπηρεσίες.

Αργησα, εαυτέ μου, πάντα αργούσα αλλα πάντα τους πρόφταινα και τους προσπερνούσα
Ίσως δε 10 χρόνια ίσως σε 50 ίσως σε 100 χρόνια βρω τον εαυτό μου
αλλά αυτή η ζωή είναι πολύ μκρή για να αποκτήσω την σοφία
πολύ μικρή για να ανακαλύψω τον κόσμο, για να διώξω τον φόβο
λένε οσο γερνάς σοφαίνεις, αλλα συνήθως γινεται το αντίθετο ή το εξίσου χειρότερο
η στασιμότητα
Φοβούντε την αλήθεια, φοβουντε την αυτογνωσία, να δουν πόσο ατελής είναι μέσα τους
οι άνδρες το καταπολεμούν με την μαγκιά, η γυναίκες με την εμφάνιση, οι ανδρές με την μαγκιά και την εμφάνιση
και το σώμα αυτό που νιώθω να γερνά πριν την ώρα του
δεν θα προλάβω να δω τον κόσμο, να γευτώ τον έρωτα, να φωτογραφίσω, να δω ανθρώπους 
απο αυτούς που'ψαχνε ο διογένης, αλλά και απλούς, αγνούς, όχι σ'αυτον τον κόσμο
δεν θα προλάβω να πεθάνως εκατοντάδες φορές για 1000 λόγους που αξίζει
για όσους κρεμάσαν άδικα, σαπίσαν στα κελιά τους και χάθηκαν ως πολιτικοί, ως ποινικοί
Μην νομίζεις, είναι πιο συντηριτικός απ'οσο ήταν κάποτε, ο κόσμος σήμερα, γιατί?
κάποτε υπήρχε ο κινδυνος και επέλεγες τον επελεγες συνειδητά, κάποτε υπήρχε η περιπέτεια
παει το ονειρο της επαναστασης, παει όσο οι ανθρωποι κλείνοντε στο καβούκι τους
όσο και'γω δε βρίσκω τη δύναμη να γράψω στο χαρτί
χωρίς να'μαι σίγουρος γιατι γράφω εδώ
χωρίς να μπορώ να εκφράσω ακριβώς αυτό που νιώθω..
νιώθω σταν στον Μεγαλο Αδελφο του Οργουελ
όσο φτωχότερο το λεξιλόγιο τόσο πιο δύσκολο να εκφρασεις κατι που δεν ξέρεις πως να το πεις
πόσο μάλλον μια φράση
πόσο μαλλον που θελω να κάνω μουσική
πόσο δύσκολο να αγκαλιάσεις ένα ανθρωπο, πόσο δύσκολο
να μεινω μόνος και να μου λείπουν όσοι άνθρωποι θα'θελα να'χα κοντά μου
θέλω μονάχα βιβλία, μουσική, δωμάτιο με θέα, κι ας πεθάνω με το ονειρο της επαναστασης

και πέσει το ρεύμα, θα γράφω καλύτερα, θα κάνω μουσική, θα χτυπηθώ με οποιόν με αδίκησε
οι καναπέδες θα φλέγοντε, οι τηλεοράσεις θα γίνουν ενυδρεία και η ιδιοκτησία έρμαιο του τσουνάμι

SONG OF THE DAY

2 OF MY FAVOURITE SONG INTRODUCTIONS

Check out the first seconds of these two songs, if you're playing with samples you might like this

Ακουστε ξανα και ξανα τα πρώτα δευτερόλεπτα αυτών των δύο τραγουδιών, αν παίζεις με samples, hip hop ίσως να σε κάνουν να ασχοληθεις μαζί τους.

PINK FLOYD LIVE AT VENICE 1989

Ενας παραγοντας που έφερε κοντα τους γονεις μου μόλις πρωτογνωρίστηκαν ήταν οι pink floyd, όταν ο ένας έμαθε οτι ήταν αγαπημένο συγκρότημα του άλλου. Όταν οι Floyd έπαιξαν στην ελλάδα το '87, η μάνα μου εγκυμονούσε... εμένα και βρίσκονταν και οι δύο γονεις μου στη βενετία, όταν έπαιξαν στη βενετία τον ιούλιο '89 για κακή τους τύχη βρίσκονταν στην ελλάδα.

Οπως βλέπετε απο τη φωτογραφία παρακάτω, μια συναυλία των pink floyd στη βενετία απέναντι απο την πλατεάι του αγίου μάρκου πάνω σε μια τεράστια πλωτή σκηνή ήταν κάτι πολύ ιδιαίτερο, κάτι που μεταδόθηκε απευθείας στην τηλεόαρση σε 20 χώρες και το παρακολούθησαν πάνω απο 100 εκατομμύρια άνθρωποι.

Social-Political Songs --- JOAN BAEZ - PRIZON TRILOGY

Το να μεταφράσεις τραγούδια όταν αυτά λένε κάποια ιστορία, ή είναι πλεόν ένα κομμάτι ιστορίας, δεν είναι εύκολη υποθεση, ιδίως όταν αυτά εκπρωσοπούνε κάποια κοουλτούρα και αντιλήψεις, έναν τρόπο ζωής, η αμερικανική φιλολογία -και η μουσική μεσα απο αυτήν- ήταν ένας κήπος με τεράστια ποικιλία. Οι παραδόσεις των μαυρων, των λευκών, το νότου ή του βορρά, οι γαλλικές περιο΄χες όπως η Louisiana, οι ισπανό-μεξικάνικες περιοχές, οι τόσες φυλές ινδιάνων, τα μεταναστευτικά κύματα απο την ιρλανδία και την ελλάδα μέχρι την ιαπωνία, οι ευαγγελιστές φανατικοί χριστιανοί, οι εβραίοι, η voodoo των μαύρων και οι μίξει της χριστιανικής παράδοσης με αυτήν, η τζαζ της νέας ορλεάνης, οι κομμουνιστές, οι αναρχικοί των τελών του 19ού και αρχών του 20ου αιώνα, η μίξη όλων αυτών, και αν θες μπορείς να βρεις άλλα τόσα. Οι παράνοιμοι αλογοκλέφτες, η outlaw country, η cajun μουσική της Lousiana, τα πρώτα κινούμενα τσίρκα, τα freak shows, ο Woody Guthrie, o Tom Henry, οι Sacco & Vanzetti, οι παραδόσεις των απαλαχίων, οι κυνηγοί χρυσού, οι πρώτοι εξερευνητές με τις δεκάδες άμαξες που πηγαίναν προς τη δύση θέλοντας να φτάσουν στον ειρηνικό... Η αμερική ηταν ένα τεράστιο χωνευτήρι ανθρώπων, κοινοτήτων και κουλτουρών και επειδή είμαι οπαδός της μπασραρδοποίσης πιστεύω οτι βγήκε κάτι καλό απο αυτό. Δεν θα υπήρχε ροκ ν ρολ χωρίς την μπλοζ των μαύρων και την κάνουντρη και hillbilly των λευκών. Μπορείς να φταναστείς έναν κόσμο χωρίς την ροκ μουσική? με τις ρίζες και τα κλωνάρια της?

Οταν προσπαθείς λοιπόν να μεταφράσεις ένα κομμάτι που μιλάει για άλλες εποχές και άλλα μέρη, συναντάς λέξεις όπως lowrider, nigth figther, gto. Λέξεις συντομεύσεις όπως pen (penalty, ποινή), con (convict, φυλακισμένος) που απαιτούν κάποιες βασικές γνώσεις και κάποια έρευνα. Σκεψου οτι ακούμε τραγούδια απο μελοποιημένο Καββαδία και δεν ξέρουμε τη θα πούνε λέξεις όπως "θερμαστής" και πολλές άλλες, σκεφτείτε ποσες λέξεις δε γνωρίζουμε ή δεν ξέρουμε την προέλευση τους απο τη ρεμπέτικη μουσική. Γιατί και το μέρος όπου ζούμε ήταν και είναι κομβικό εδώ και χιλιάδες χρόνια για πάρα πολλούς πολιτισμούς, και η ιστορία είναι βαθειά χαραγμένη. Ο λόγος -προφανές ίσως- που δεν ακούμε τη μουσική -όση δε χάθηκε για πάντα- που γέννησε η ευρώπη, ας πούμε, είναι επειδή δεν υπήρχανε τα μέσα, αυτά που θα άλλαζαν τον κόσμο αρκετά χρόνια αφότου ξεκίνησε η  βιομηχανική επανάσταση. Το γραμμόφωνο, ο τηλέγραφος, το ηλεκτρικό ρεύμα, συνέπεσαν όλα την εποχή εκείνη που η αμερική ήταν κάτι σαν το κέντρο, ενως νέου κόσμου. Αυτή ήταν μια σύντομη διαρροή σκέψεων.

Οόσν αφορά το τραγούδι, η Joan Baez θα είναι γνωστη σε αρκετούς, ήταν και σύντροφος του Bod Dylan, και κυριώς ήταν μια καλλιτέχνης ακτιβίστρια, είναι, γιατι ακόμη ζει. Παρατήρησα επίσης πως όταν προσπαθείς να μεταφράσεις ένα τέτοιο κομμάτι, μέσα απο τη διαδικασία χάνεται και λίγη απο τη γοητεία, αυτήν που ηχούν οι λέξεις όπως πρωτοδημιουργήθηκαν, στη γλώσσα που αυτό έγινε.

Ο Billy Rose ήταν ενας λόουράιντερ, ο Billy Rose ήταν ένας "νυχτερινός μαχητής"

Ο Billy Rose ήξερε απο μπλεξήματα όπως ήξερε οτι ηχεί το όνομά του

Συννελήφθη για μέθη

οδηγώντας το αμάξι κάποιου άλλου

Τα εύσημα πήρε ο τοπικός μεταμεσονύκτιος σερίφης

 

Σε μια φυλακή της Αριζόνα κάποιοι λένε την εξείς ιστορία

ο Billy καυγάδισε με τον αστυνόμο για λίγο γάλα που ο ίδιος απαίτησε

γνωρίζοντας πιος θα είναι πάντα το αφεντικό

γνωρίζοντας οτι θα πληρώσει το τίμημα

ειδαν οτι τελικά την πλήρωσε ακριβά

Στο πιο σκοτεινό κελί στην Α πτέρυγα

κρεμάστηκε κάποιο χάραμα

με ένα σημείωμα στο λαιμό του 

μην μπλέκεις μαζί μου, απλά πηγαίνεμε σπίτι

Έλατε να κατεβάσουμε, βοηθήστε μας να ξαπλώσουμε

το νεαρό Billy κάτω

Ο Luna ήταν ένας μεξικανός που ο νόμος αποκαλούσε αλλοδαπό

επειδή πέρασε τα σύνορα με ένα μωρό και μια γυναικά

ενώ τα ρούχα του ίδρωναν στην πλάτη του

σκεφτόταν οτι θα μπορούσε να τα καταφέρει

να βγάλει μερικά λεφτά και να ξεκινήσει μια νέα ζωή

Δεν πέρασε πολύς καιρός όταν είδε οτι όλα άρχισαν να πηγαίνουν στραβά

δεν πρόλαβαν καν να βρουν ένα σπίτι να μείνουν

αυτός ο ξένος, με το καφετί δέρμα

τον έχωσαν σε κάποια φυλακή του Τέξας

αφήνωντας γυναίκα και μωρό αβοήθητα

Προσπάθησε να μειώσει τον πόνο μέσα του

με μια βελόνα στο χέρι του

αλλά η ντόπα απλά τον σταύρωσε

πέθανε χωρίς κανενας σχεδόν να νοιαστεί

Έλατε να κατεβάσουμε, βοηθήστε μας να ξαπλώσουμε

το νεαρό Luna κάτω

Και θα γκερμίσουμε, θα γκρεμίσουμε τις φυλακές

συθέμελα

Ο Kilowatt ήταν ενας 65χρόνος κατάδικος που ήλπιζε να μείνει ζωντανός

και να φύγει απο τη φυλακή, ξαναπερπατήσει στους δρόμους

όσο ο χρόνος πλησίαζε

ένιωσε όλο τον φόβο και την χαρά

μιας ζωής 35 χρόνια στη φυλακή

Και την ημέρα της αποφυλάκισης του τον πλησίασε η αστυνομία

και τον πηγάνε αργά πάλι στον διευθηντή της φυλακής

ο διευθυντής είπε "δεν θα έπρεπε να μείνεις εδώ

αλλά φένεται πως κάποιος κρατικός λειτουργός

ζήτησε για σένα άλλα 10 χρόνια"

Βγήκε να τον χτυπήσει ο ήλιος του Τέξας

οι μπάτσοι όλοι στέκονταν γύρω του

ο γέρο-Kilowatt έτρεξε 50 μέτρα

και πήδηξε απ'το παράθυρο

Θα μπορούσαν εύκολα και απλά να είχαν ξαπλώσει

τον γέρο άντρα στο έδαφος

Και θα γκερμίσουμε, θα γκρεμίσουμε τις φυλακές

σηθέμελα

Βοηθησέ μας, να γκρεμίσουμε τις φυλακές

συθέμελα

(Words and Music by Joan Baez)

Billy Rose was a low rider, Billy Rose was a night fighter

Billy Rose knew trouble like the sound of his own name

Busted on a drunken charge

Driving someone else's car

The local midnight sheriff's claim to fame

In an Arizona jail there are some who tell the tale how

Billy fought the sergeant for some milk that he demanded

Knowing they'd remain the boss

Knowing he would pay the cost

They saw he was severely reprimanded

 

In the blackest cell on "A" Block

He hanged himself at dawn

With a note stuck to the bunk head

Don't mess with me, just take me home

Come and lay, help us lay

young Billy down

Luna was a Mexican the law called an alien

For coming across the border with a baby and a wife

Though the clothes upon his back were wet

Still he thought that he could get

Some money and things to start a life

It hadn't been too very long when it seemed like everything went wrong

They didn't even have the time to find themselves a home

This foreigner, a brown-skin male

Thrown into a Texas jail

It left the wife and baby quite alone

He eased the pain inside him

With a needle in his arm

But the dope just crucified him

He died to no one's great alarm

Come and lay, help us lay

Young Luna down

And we're gonna raze, raze the prisons

To the ground

Kilowatt was an aging con of 65 who stood a chance to stay alive

And leave the joint and walk the streets again

As the time he was to leave drew near

He suffered all the joy and fear

Of leaving 35 years in the pen

And on the day of his release he was approached by the police

Who took him to the warden walking slowly by his side

The warden said "You won't remain here

But it seems a state retainer

Claims another 10 years of your life."

He stepped out in the Texas sunlight

The cops all stood around

Old Kilowatt ran 50 yards

Then threw himself down on the ground

They might as well just have laid

The old man down

And we're gonna raze, raze the prisons

To the ground

Help us raze, raze the prisons

To the ground 

Φωνη, Η

Θέλω να ακούσω μια γυναικεία φωνή

το τηλέφωνο σιγεί

θέλω να ακούσω μια γυναικεία φωνή

μα δεν υπάρχει καμια τριγύρω

θέλω να ακούσω το γυναικείο σώμα

θέλω να νιωσω τον ζέστο απο τα χνώτα αερα τις να ψιθυρίζει στ'αυτία μου

και τ΄αυτία μου να μυρίζουν γυναίκα

θέλω να μου χαϊδέψει την ψυχή

να ηδονηθώ

να την ακούω να μιλά αργά, νωχελικά, πονηρά, μελαγχολικά, τσαχπίνικά, βιτσιόζικα

να δω τα ρουχα τις να καιγοντε και αυτή να μένει ατάραχη

να βγει απ'τις στάχτες και να μου πει οτι όλα είναι τόσο απλά

μόνο με τα μάτια

όλα απο τα μάτια, το δέρμα, 

οσμίζομαι, ονειρεύομαι, φαντασιώνομαι

μα δεν σ'ακούω...

και πεθαίν της πείνας

μου λείπεις τόσο...
σε χρειάζομαι τόσο...
είμαι εγωιστής όσο....

για την γυναίκα

SONG OF THE NIGHT