AU REVOIR SIMONE - A VIOLENT FLAMMABLE WORLD

Ενα πολυ παλιο μου άκουσμα -παρόλο που όλα ειναι σχετικά- και είχα τοσο πολύ καιρό να ακούσω τις αιθέριες φωνές τις και τα μελαγχολικά πλήκτρα, έτσι και σκεφηκα να μοιραστώ μια ανάμνηση μαζί σας. Απο πια μέρη τις αμερικής μας ερχεται συνήθως τέτοια μελαγχολία? απο τη Νεα Υόρκη φυσικά, όπως και οι Παρακάτω...

PAUL PENA - 3 ALBUMS

A wonderful mix of blues rock/funk/a-little-bit-soul from a this blind man with a big heart and his unique kind of blues with the mongolian singer Kongar-Ol Ondar

discogs

Τι να πω για αυτόν τον εξαίρετο άθρωπο και μουσικό... τάχω ξαναπει στο παρελθόν μαζεύω λοιπον τους δυο μοναδικους του δίκους και αυτον τον περίεργο τρίτο δίσκο που έγινε σε συνεργασία με κάτι άνθρωπους απο την Τούβα, μια μογγολική φυλή στην άλλη άκρη του κόσμου κάπου στη σιβηρία!!! Έχετε ακούσει ξανά ποτε μαύρο μπλουζ/φανκ μουσικό να κάνει μουσική με μια κάποιους απο την Τούβα και να γίνετε μάστορας της λαρυγγικής μουσικής και αντιστρόφος οι Τουβανοί να εμπνέονται απο αυτόν και να τραγουδανε σε μπλουζ τέμπο σε κάποια ξεχασμένη μογγολική γλώσσα?

Αναδημοσίευση Τώρα!

PAUL PENA - NEW TRAIN (recorderd 1972) (2000)

Blues/rock n roll with country influences second album of the usa/cape verde artist
in english / lyrics / discogs

"We've got to get on the new train, and ride
Come on and help us find out way to freedom"

Ο δεύτερος δίσκος αυτου του εξαιρετικού αλλα υποτιμημένου αρτίστα ηχογραφήθηκε το 1972 ή '73 και συμμετείχαν σε αυτόν και ο Jerry Garcia, τραγουδιστής και κιθαρίστας των Gratefull Dead (ο ίδιος ο Pena στα '60 άνοιξε κάποιες συναυλίες των Gratefull Dead) και ο πολυοργανόπαίχτης (με ύφεση στο piano και στο Hammond-B3) Merl Saunders. Δυστηχώς εκείνη την εποχή ο δίσκος δεν απεδωσε καρπους και έτσι έμεινε στο συρτάρι μέχρι το 2000. Η αρχή γίνετα με ένα κομμάτι που σου γεμίζει την καρδιά, "move over", απ'τα γνωστότερα ίσως μαζί με το "jet airliner" (βρίσκεται σε αυτόν τον δίσκο) που συνέθεσε και έγινε γνωστότερο μέσω του Steve Miller. Είναι η ζεστασιά στη φωνή του, η κιθάρα του... που με κέρδισανε. Αν και τυφλός απο αρκετά νεαρή ηλικία, τον είχε πάρει κι απο κάτω αλλά η δύναμη της ψυχής του -παρόλο τον πόνο- δεν τον σταμάτησε. Όπως αναφέρω και στο πρώτο μου άρθρο για τον πρώτο δίσκο του, αφού πέθανε η γυναίκα του με τα λίγα ή τα πολλά (λεπτομέριες στο πρώτο άρθρο) βρέθηκε στη Τούβα στα σύνορα μεταξυ ρωσίας και μογγολίας όπου κατοικεί μια φιλόξενη φυλή. Χιλιάδες χιλιόμετρα μακρία απ'τον τόπο του, αόματος και με λίγους συνταξιδιώτες λατρεις της μουσικης βρήκε τοπο η ψυχή του. Το θέμα είναι πως όπως είπε και σε ένα τραγούδι που είχε βγάλει στη στιγμή όντας στο Kyzyl της Τούβας, κλαίγοντας "ήταν άρρωστος και όσο και αν το ήθελε να μείνει μ'αυτούς τους ανθρώπους έπρεπε να γυρίζει πίσω" στην μοναχική αμερική όπου το μόνο μέρος που γνώριζε να πάει ήταν το μανάβικο της γωνίας, την αμερική όπου μια μέρα ένας τύπος του ζήτησε οδηγίες για να βρει ένα δρόμο και όσο προσπαθούσε, ο άλλος του'κλεψε τα λεφτά απ'τα χέρια του. Ο Paul Pena πήγε και κέρδισε τον διαγωνισμό λαρυγγικης μουσικής της Τούβας, ήταν ο μοναδικός αμερικάνος που είχε ποτε διαγωνιστεί, και ο μοναδικος ξένος που κέρδισε τον διαγωνισμο, ξεσήκωσε το πλήθος και τραγούδησε κάτι μεταξύ μπλουζ και παραδοσιακής λαρυγγικής μουσικής. Πέρα απο τον θαυμασμό που κέρδισε (πέρα απο τον άθλο του, έμαθε και τη γλώσσα τους) πήρε δώρο και ένα άλογο... Οι τουβανοί του δώσαν το προσωνύμιο "earthqyake / σεισμός" γιατί λέγαν ότι η φωνή του έκανε τη γη να τρέμει. Τέσπα, μακρυγορώ, όλα αυτά μπορείτε να τα δείτε στο docimanter "Genghis Blues" που βγήκε στα τέλη του '90.
Paul σου βγάζω το καπέλο, ας ήτανε όλοι τυφλοί σαν εσένα...

Bass - Harvey Brooks
Drums - Gary Malabar*
Organ - Ben Sidran
Percussion - Gary Mallaber (tracks: Gary Malabar)
Piano - Ben Sidran
Producer - Ben Sidran

Take it Here
PAUL PENA - (2000) NEW TRAIN (recorderd 1972)

When I was a little boy I felt so alone
Quiet country house that I had to call home
Living with a couple folks, rich millionaires
Sat on their money Lord it seemed they didn't care

Finally we moved to our own place
Where I could walk around with a smile on my face
And I knew in order to be a man
I had to pull up my roots and move on in this land

I'm gonna move away from here
You can find me if you want to go there
I'm gonna move away from here
You can find me if you want to go there

Came to a school in the big city
Looked around at the lights and I thought they were pretty
They told me to teach me to live by their rules
So I wouldn't be nobody's fool

I found out, not too long
Their rules wouldn't let me sing my song
I knew in order to be a man
I had to pull up roots once again and move on in this land

I'm gonna move away from here
You can find me if you want to go there
I'm gonna move away from here
You can find me if you want to go there

I'm gonna move away from here
You can find me if you want to go there
I'm gonna move away from here
You can find me if you want to go there

Then I joined the college ranks
There they said they'd teach me how to think
Gave me books to read and papers to write
They didn't know about this boy's come to fight

But I found out after awhile
Reading those books was making me loose my smile
I knew in order to not conceal
I had to play music and express what I feel

I'm gonna move away from here
You can find me if you want to go there
I'm gonna move away from here
You can find me if you want to go there

Jump on a train, come on the train with me
Come and ride, you will see
Come on this train, success bound
We got to get the fee? and the ??? came around
We're gonna get there in a little while
Come on with me, depart in style
Roll on, roll on, roll on, roll on
Gonna move, gonna move on the train
If it ain't fast enough I'm gonna jump on a plane

FROM GENGHIS BLUES EXPERIENCE


-

PAUL PENA - ST (1971)

Wonderfull Funk/Soul artist with blues and country influences from the usa
Paul Pena official / wikipedia / discogs

Άλλος ένας σχετικά άσημος μουσουργός η ποιοτητά του οποίου είναι αντιστρόφως ανάλογη με την φήμη του, ένας τυφλός καλλιτεχνής η αναπηρία του όμως δεν τον σταματησε απο το να ταξιδέψει μέχρι την μογγολία και να δώσει μια νέα μορφή στα blues με την βοήθεια της μογγολικής παραδοσιακής μπάντας που Kongar-Ol Ondar, αυτοί χρησιμοποιούν μια τεχνική τραγουδιού βασισμένη στο λάρυγγα που παράγει βγάζει έναν "σπαστό" και μπάσο ήχο, μαζί λοιπόν το 2000 βγάλανε ένα ντοκιμαντέρ και έναν υπέροχο δίσκο που φέρνει κοντά δυο τόσο μακρινούς και σίγουρα διαφορετικούς πολιτισμούς που όμως η μουσική καταφέρνει να φέρει κοντά, ο δίσκος λεγότανε Genghis Blues. Όλης αυτής της ιστοριίας προηγήθηκε η ενάσχοληση του Pena με αυτό το είδος γύρω στο 1993 και κατάφερε με ατέλειωτε υπομονή και θέληση να μάθει κάποιες βασικές τεχνικές, και όχι μόνο έμαθε ακούμη και Τουβανέζικα (Tuvan, μια τουρκογενείς γλώσσα) και επειδή δεν υπήρχε αγγλικό λεξικο γι'αυτή τη γλώσσα μετέφρασε απο τουβανο-ρώσικο λεξικό και έπειτα απο ρωσο-αγγλικό και απο 'κει σκανάριζε τις σελίδες σ'ενα ειδικό μηχάνημα για να μπορείς να τις μεταφράσει με τρόπο που να μπορει να τα διαβάσει ένας τυφλός! Τέτοιους ανθρώπους είναι να θαυμάζεις. Αυτό σαν μια πρόσφατη αναφορά,
πηγαίνοντας πιο πίσω στο χρόνο τώρα...
γεννήθηκε το 195ο με γλαύκωμα και μέχρι τα 20 ήταν ολικά τυφλός. Οι παππούδες του ήρθανε στις usa το 1919 απο το πράσινο ακρωτήρι της αφρκής και του δίδαξανε τη γλώσσα αλλα και την ντόπια παραδοσιακή μουσική μεταξυ τους και την λεγόμενη Moma για την οποία δεν εχω ιδέα τη προβάλει. Μελέτησε επίσης το φλαμένκο. Απο το '69 και έπειτα συνεργάστηκε ή συμμετείχε σε συναυλίες όπως των Frank Zappa & the Mothers of Invention, Grateful Dead και του αργεντίνου Jerry Garcia, είναι επίσης γνωστός για το τραγούδι που έγραψε και τραγούδησαν οι Steve Miller Band "Jet Airliner". Ο ομότιτλος αυτός δίσκος είναι ο πρώτος και έβγαλε ακόμη έναν με τίτλο "New Train" και τίποτα παραπάνω εκτός απο μερικές συναυλίες καθώς είχε αφιερωθεί στο να φροντίζει τη γυναίκα του που είχε πρόβλημα με τα νεφρά και πέθανε το 1991. Ο ίδιος μας άφησε το 2005. Μια ζεστή φωνή σαν φλόγα που εμπνέει ελπίδα. Στο επανειδήν...

Artwork By - Julia Pearl
Backing Vocals - Clarice Taylor , Earl Frost , Ellis Hall , Gil Thomas , Ronnie Ingraham Concert Choir (tracks: "The River")
Bass Guitar - Jesse Raye
Congas - Jumma Santos
Drums - Jim Wilkins
Engineer - Adam Taylor
Harp - Betsy Morse
Keyboards - Ed Costa (tracks: Except "The River" (Paul Pena))
Liner Notes - Gerd Stern
Maracas - Jumma Santos
Photography - Steve Hansen
Producer - Gunther Weil
Steel Guitar [Pedal] - Jeff Baxter

Take it Here
PAUL PENA - ST (1971, usa)

KONGAR-OL ONDAR & PAUL PENA - GENGHIS BLUES (2000)

Mixing the blues the tuvan throatsinging and africa.
A trip to the mongolian tribe with Paul Pena and Kongar-Ol Ondar

discogs

Έχω ξανα-αναφερθεί σ'αυτην την μεγάλη ψυχή, τον Paul Pena δηλαδή, και για να μην επαναλαμβάνομαι μπορείτε να βρείτε περισσότερα ΕΔΩ και ΕΔΩ. Είχα αναφερθεί -για να μπω στο θέμα- στο μουσικό του ταξίδι στα άδυτα της σιβηρίας, σε μια μογγολικής προέλευσης φυλή στην περιοχή της Τούβας, στη ρώσικη επικράτεια. Στην περιοχή αυτή έχουνε αναδείξη ένα ιδιαίτερο είδος μουσικής βασισμενο στις λαρυγγικές ιδιότητες... Μπορεί κάποτε να ήτανε πολεμιστές αλλα εδώ και χρόνια και παρόλη την καταπίεση των κομμουνιστών στο παρελθόν τιμούμενα πρόσωπα θεωρούντε οι μουσικοί καλλιτέχνες και κάθε χρόνο γίνεται ένας μεγάλος διαγωνισμός. Σ'εναν απο αυτούς πήγε ο Paul Pena το 1995 για να διαγωνιστεί στην κατηγορία Kargyraa (λεπτομέρειες στο download). Σ'αυτό το ταξίδι γνώρισε και έναν απο τους πιο καταξιωμένους μουσικούς τον Kongar-Ol Ondar, με τον οποίο γίνανε καλοί φίλοι και μαζί παίξανε μουσική και ανάμειξαν τις ρίζες των πολιτισμών τους. Σ'αυτούς τους δύο είναι αφιερωμένη αυτή η συλλογή ηχογραφημάτων (η οποία έχει γίνει και ντοκυμαντέρ με το ίδιο όνομα). Αρχικά ακούγεται το τραγούδι "what are you talking about" απο τον Paul (original του Bo Diddley), ο Paul ήταν βιρτουόζος της slide guitar... Το δεύτερο κομμάτι "alash hem (the alash river)" όπου τραγουδά ο Kongar στο λαρυγγικό στυλ που είναι ειδικός, το λένε sygyt (λεπτομέρεις στο download). Το τρίτο κομμάτι μας γυρνά πάλι στην αμερική, "gonna move" ένα απο τα ομορφότερα κομμάτια του Paul το οποίο περιλαμβάνεται στο δίσκο New Train που ηχογράφησε το '72 αλλα βγήκε πολλά χρόνια αργότερα. Με το 4 πάλι πίσω στα βουνά της Τούβας "kaldak hamar (the other side of the mountain)" στα οποία αν εφτιαχναν ένα δρόμο θα μπορούσε ο τύπος να τσεκάρει το τρελό του κορίτσι... Το "tras d'orizao (beyond the orizon)" προέρχεται απο τις ακόμη βαθύτερες ρίζες του Paul όταν οι προπάππουδες του ήταν ακόμη στο πράσινο ακρωτήρι της δυτικής αφρικής (προφανώς πορτογαλλική αποικία). Τα επόμενα δύο κομμάτια (6 και 7) μας πάνε πάλι στην Τούβα, το πρώτο στο '94 και το οποίο είχε και πολιτικές επιδράσεις και το δεύτερο εκτελείτε απο τον Paul στο διαγωνισμό του '95, στον οποίον βγήκε νικητής στην κατηγορία του και του κάνανε δώρο ένα άλογο. Ο κάτοιοι της περιοχής του είχανε δώσει το παρατσούκλι "earthquae" (σεισμός) επειδή όταν τραγουδούσε -λαρυγγικά πάντα- έκανε τη γη να σείεται. Απο τα 8 μέχρι το 11 συνεχίζεται η παράδοση της Τούβας, σε μερικά σημεία μου φαινότανε οτι άκουγα ηπειρώτικα τραγούδια, πόσο μεγάλες είναι οι αποστάσεις και όμως μοιάζουμε, βουνά στην ήπειρο βουνά και στην τούβα... Θα μιλίσω για το ενδέκατο κομμάτι "sunezin yry (soul's song)" το οποίο λέει ότι μόνο το φεγγάρι και το χιόνι είναι μάρτυρες όταν ένας άνδρας πεθαίνει μαχαιρομένος μετά απο έναν μεθυσμένο καβγά... Το ενδιαφέρον όμως είναι στη μουσική, την ανταλλαγή, ο Paul παίζει κιθάρα και ο Kongar τραγούδα με έναν μοναδικό τρόπο στη γλώσσα του σε blues στυλ. O Kongar βέβαια δε τραγουδά μόνο, ξέρει να παίζει και καποια έγχορδα, όπως το αντίστοιχο μπάντζο της τούβας, την κιθάρα και κάτι ακόμα (λεπτομέριες στα εσώφυλλα στο download). Σιγά σιγά το ταξιδι τελειώνει για τον μαύρο μουσικό και πρέπει να γυρίζει πίσω στην αμέρικα, δεν θέλει αλλα πρέπει, είναι ένας άρρωστος άνθρωπος όπως τραγουδά θλιμμένα στο "center of asia", είμαι μόνάχα αρκετά έξυπνος για να ξέρω ότι δεν μπορώ να προβλέψω το μέλλον λέει και αρχίζει να τραγουδά ένα αργόστροφο παλιο blues γνωστό σε πολλούς ίσως απο τους rolling stones αλλα προερχόμενο απο τον Mississippi Fred McDonell, "you gotta move". Τέλος ο αποχαιρετισμός, στο κομμάτι 14 "tuva farewell" το οποίο είναι αφιερωμένο και στον μουσικό Vladimir Oidupaa. Εκει πρέπει να είναι απαγορευμένο τραγούδι μιας και εκείνη την εποχή ο τύπος ήτανε στη φυλακή και υπήρχε κάποια προκατάληψη.
Υπάρχουν και 3 bonus κομμάτια επιπλεόν το πρώτο είναι υπογραμμισμένες κουβέντες απο το ντοκιμαντέρ, το δέυτερο ένα σπάνιο live κομμάτι με τον Paul και Kongar-Ol και το τρίτο ένα ακόμη live του Kongar-Ol που έγινε και'δω ψιλογνωστό μέσω μιας διαφίμησης.
Οσο για τις λεπτομέριες, υπάρχουν στα αγγλικά και αν κατεβάσετε το αρχείο θα τις βρείτε. Καλό ταξίδι...

Take it Here
KONGAR-OL ONDAR & PAUL PENA - GENGHIS BLUES (2000)

HOLY MOSES - HOLY MOSES! (1971)

Heavy rock n roll from the usa

at discogs

Μία άγνωστη μπάντα που έβγαλε αυτόν και μόνο τον δίσκο και έπειτα οι τύχη των μελών αγνοείται (για μένα τουλάχιστον). Παίζουν σε στυλ ας πούμε heavy rock n roll αν και σε πολλά σημεία θυμίζει σα να βρίσκεσαι σε κάποιο σαλούν της άγριας δύσης. Παράδειγμα το "a cowboy's dream" αν και αυτό μου φέρνει στη μνήμη και ινδιάνους, έχει ωραίο παρανομίζον στίχο "ξέρω ότι είμαι κακός προσπαθώ να το κάνω όσο καλύτερα μπορώ, δεν ικανοποίουμαι με τίποτα λιγότερο, δεν έχω μέρος να κρυφτώ ούτε για να τρέξω, δεν έχω δικαιολογίες για όσα έκανα /... / ο Φάδερ Ο'μπράουν και ένας Κιντ (?) μπήκαν φυλακή για όσα κάνανε, ληστέψανε την τράπεζα και πήρανε την πόλη, κάψαν την εκκλησία και τους φάγανε όλους....". Οι τύποι παίζουνε αγριεμένα και με λόγια που δε θυμίζουν και πολύ τον ειρηνισμό τον χίππις. Σημεία αναφοράς είναι τα αρκετές φορές διπλά φωνητικά και η κιθάρα που παίζει ο Teddy Speleos.

Take it Here
HOLY MOSES - HOLY MOSES! (1971, usa)

JON & JODI - TWO SIDES OF JOHN & JODI (1971)

Rare folk/country duet, usa

english

Αλλο ένα -σχεδον- χαμένο διαμαντάκι που είχα βρει απο το καημένο Female Voices που δυστηχώς δεν υπάρχει πια. Ένα ωραίο ντουέτο με περισσότερο φολκ αλλα και μερικές country πινελιές με μπάντζο, steel guitar κτλ, σε μια ατμοφαιρική και υγρή ατμόσφαιρα. Στο δίσκο υπάρχουν κιάλλοι μουσικοι να τους συνοδεύουνε, δεν είναι απλά δυο κιθάρες, είναι πάντως δυο φωνές, η παραγωγή είναι λίγο φτωχή αλλα 'ντάξει, απ'ότι γράφεται παίζοντας σε τοπικά μαγαζιά γοήτευσαν τόσο έναν τύπο που τους χρηματοδότησε τον συγκεκριμένο δίσκο.

Take it Here

JON & JODI - TWO SIDES OF JOHN & JODI (1971, usa)

Είμαι μια περιπλανώμενη ψυχή

περιπλανιέμαι σε αυτόν τον κόσμο

και θα περιπλανιέμαι μέχρι να τελειώσουνε οι μέρες μου

Έχω δει όλα τα είδη των ανθρώπων

και τη ζημιά που έχουν κάνει

και έτσι περιπλανιέμαι μέχρι να τελειώσουνε οι μέρες μου

Προσπάθησα να ριζώσω κάπου

αλλά αυτό το συναίσθημα δε με αφήνει να ησυχάσω

και έτσι θα προχωρώ μέχρι να τελειώσουνε οι μέρες μου

Rambling Man

Η φιλολογία του rambler (περιπλανώμενος, αλήτης) που συχνά πάει μαζί με τον gambler (τζογαδόρος, τυχοδιώκτης) είναι εμφανής παντού στην αμεριάνικα παράδοση της μουσικής, απο την blues την folk και την outlaw country μέχρι και την rock (ένα πολύ γνωστό κομμάτι το ramblin man των Allman Brothers). Είτανε ένα τρόπος ζωής και ευδοκίμησε στην αμερική που είχε ανακαλυφθεί σχετικά πρόσφατα, υπήρχαν παντού εδάφη ανεξερεύνητα, δεν υπήρχαν σαφή σύνορα, μπορείς να φανταστείς να είσαι ένας εξερευνητής, ένας καταζητούμενος, ένας απλός τυχοδιώκτης ή με ένα καραβάνι αποίκων με θρησκευτικά κίνητρα να ταξίδευεις προς το άγνωστο με την ελπίδα το καινούριο χωρίς τον φόβο του αγνώστου.

Well i'm a ramlbe soul

i ramble throught this world

and i ramble till my days are gone

I've seen all kinds of people

and the damage that they've done

so i ramble till my days are gone

I tried to settle down

but this feeling won't let me be

so i move on till my days are gone

THE SHIVERS - CHARADES (2004)

 Indie/folk from new york

an interview / more

The Shivers are troubadours of rock and roll from Queens, New York featuring Keith Zarriello on guitar and vocals and Jo Schornikow on piano. Rehearsing out of a church in Flushing, their music exists in intimate spaces, speaking to the lonely heart and providing a reflective surface to the unforgiving streets of New York City. Primary songwriter and native New Yorker, Keith Zarriello started releasing music under the name The Shivers in 2001 and pens songs that could narrate a bar fight, only to later belt the ballad of the drunk at sunrise. In 2004 Zarriello released the album Charades featuring the song “Beauty”, bringing the band to the attention of the music media and future member Jo Schornikow, who joined the band shortly thereafter. In compliment, the purposeful hands of Schornikow, an Australian classically trained church organist, add flutters of beauty with her piano and keyboard counterpoint. The combination proves an authentic mixture of Lou Reed’s grit, Leonard Cohen’s lyricism and Nina Simone’s soul.

After releasing four records in six years and aggressively touring the US and UK, The Shivers traveled all the way to Manchester, England in the spring of 2010 in order to capture their latest album, “More” in a five day span at an all analog studio, devoid of computers and digital technology. During the sessions, the band used the guitar amp of Martin Hannett and embraced the warm fog and musical history of Manchester. Mixing the album in LA this past fall with famed indie producer Adam Lasus (Yo La Tengo, Clap Your Hands Say Yeah, Helium) The Shivers plan to continue their determined work ethic and tour throughout the US. Their strongest work yet, the album “More” was released on their newfound home, Silence Breaks on May 10th, 2011.

 

theshivers.bandcamp

"Οι Shivers είναι τροβαδούροι του ροκ ν ρολ απο το Queens της Νεα Υόρκης αποτελούμενοι απο τον Keith Zarriello σε κιθάρα και φωνητικά και τον Jo Schornikow στο πιάνο. Κάνουν πρόβες έξω απο μια εκκλησία στο Flushing, η μουσική τους υπάρχει σε σε μικρά οικεία μέρη, μιλώντας στις μοναχικές καρδιές και δημιουργεί μια αντανάκλασή απο τους σκληρούς δρόμους της Νεας Υόρκης"

Αυτή ήταν η μετάφραση ενος μεγαλύτερου κομματιού που μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο στα αγγλικά πιο πάνω. Παρακάτω είναι όσα εγραψα μήνες πριν... μου κλείσουν το πρωτο μπλογκ.

Οι Shivers (ρίγος/ανατριχίλες) είναι κατα κύριο λόγο η απαλή μελαγχολική σαν χειμωνιάτικη μέρα στη νέα υόρκη (απο 'κει ερχονται) του Keith Zarriello σε συνάρτηση με την παρομοίου ύψους κιθάρα, στο παίξιμο, επιρρεασμένος απο μορφές όπως ο Leonard Cohen (του οποίου το κομμάτι chelsea girl διασκευάζει πολύ ωραία σ'αυτόν τον δίσκο). Πέρα απο την επιφανειακή μελαγχολία που υπάρχει παντού γύρω, διακρίνω βαθύτερα μια παιδικότητα, αθωότητα, την όρεξη για παιχνίδι χωρίς να υπάρχει λόγος για σοβαροφάνεια. Όταν τραγουδά "i live off love / i feed off love / i breathe off love / i think of love/ i drink of love / i sink in love" το νιώθει βαθειά μέσα του όπως και όταν τραγουδά σ'ενα απο τα "αστεία" κομμάτια του (SoHo Party) "Get your face out of my vagina / And get those balls off my tits / I really am not liking any of this./ And who told you to put your finger in my asshole, asshole?" Και ο δίσκος συνεχίζει σε μια ατμόσφαιρα κάπως τεμπέλικη, μια "διαλείματα/interludes" ανα διαστήματα με ήχους απο την πόλη της new york και μισοτελειωμένες μελωδίες και διάσπαρτα κάποια πανέμορφα κομματάκια όπως το "kisses"... το "beauty" το πιο ελεκτροποπ "violoence" κτλ κτλ κτλ, κατάλαβες.

Ο συγκεκρίμενος είναι ο πρώτος δίσκος που βγάλανε και μέχρι τις μέρες μας έχουνε βγάλει αρκετούς, ίσως και παραπάνω απο έναν δίσκο σε κάποιες χρονιές με τελευταίο τον More (2011) ο οποίος ηχογραφήθηκε έξω απ'το Manchester με πλήρη αναλογικό εξοπλισμό.

Take it Here

SHIVERS - CHARADES (2004, usa)

HOW YOU SEE YOU'RE LISTENING A GREAT MUSICIAN...

Vic Chesnutt - Everything I Say

Social-Political Songs --- JOAN BAEZ - PRIZON TRILOGY

Το να μεταφράσεις τραγούδια όταν αυτά λένε κάποια ιστορία, ή είναι πλεόν ένα κομμάτι ιστορίας, δεν είναι εύκολη υποθεση, ιδίως όταν αυτά εκπρωσοπούνε κάποια κοουλτούρα και αντιλήψεις, έναν τρόπο ζωής, η αμερικανική φιλολογία -και η μουσική μεσα απο αυτήν- ήταν ένας κήπος με τεράστια ποικιλία. Οι παραδόσεις των μαυρων, των λευκών, το νότου ή του βορρά, οι γαλλικές περιο΄χες όπως η Louisiana, οι ισπανό-μεξικάνικες περιοχές, οι τόσες φυλές ινδιάνων, τα μεταναστευτικά κύματα απο την ιρλανδία και την ελλάδα μέχρι την ιαπωνία, οι ευαγγελιστές φανατικοί χριστιανοί, οι εβραίοι, η voodoo των μαύρων και οι μίξει της χριστιανικής παράδοσης με αυτήν, η τζαζ της νέας ορλεάνης, οι κομμουνιστές, οι αναρχικοί των τελών του 19ού και αρχών του 20ου αιώνα, η μίξη όλων αυτών, και αν θες μπορείς να βρεις άλλα τόσα. Οι παράνοιμοι αλογοκλέφτες, η outlaw country, η cajun μουσική της Lousiana, τα πρώτα κινούμενα τσίρκα, τα freak shows, ο Woody Guthrie, o Tom Henry, οι Sacco & Vanzetti, οι παραδόσεις των απαλαχίων, οι κυνηγοί χρυσού, οι πρώτοι εξερευνητές με τις δεκάδες άμαξες που πηγαίναν προς τη δύση θέλοντας να φτάσουν στον ειρηνικό... Η αμερική ηταν ένα τεράστιο χωνευτήρι ανθρώπων, κοινοτήτων και κουλτουρών και επειδή είμαι οπαδός της μπασραρδοποίσης πιστεύω οτι βγήκε κάτι καλό απο αυτό. Δεν θα υπήρχε ροκ ν ρολ χωρίς την μπλοζ των μαύρων και την κάνουντρη και hillbilly των λευκών. Μπορείς να φταναστείς έναν κόσμο χωρίς την ροκ μουσική? με τις ρίζες και τα κλωνάρια της?

Οταν προσπαθείς λοιπόν να μεταφράσεις ένα κομμάτι που μιλάει για άλλες εποχές και άλλα μέρη, συναντάς λέξεις όπως lowrider, nigth figther, gto. Λέξεις συντομεύσεις όπως pen (penalty, ποινή), con (convict, φυλακισμένος) που απαιτούν κάποιες βασικές γνώσεις και κάποια έρευνα. Σκεψου οτι ακούμε τραγούδια απο μελοποιημένο Καββαδία και δεν ξέρουμε τη θα πούνε λέξεις όπως "θερμαστής" και πολλές άλλες, σκεφτείτε ποσες λέξεις δε γνωρίζουμε ή δεν ξέρουμε την προέλευση τους απο τη ρεμπέτικη μουσική. Γιατί και το μέρος όπου ζούμε ήταν και είναι κομβικό εδώ και χιλιάδες χρόνια για πάρα πολλούς πολιτισμούς, και η ιστορία είναι βαθειά χαραγμένη. Ο λόγος -προφανές ίσως- που δεν ακούμε τη μουσική -όση δε χάθηκε για πάντα- που γέννησε η ευρώπη, ας πούμε, είναι επειδή δεν υπήρχανε τα μέσα, αυτά που θα άλλαζαν τον κόσμο αρκετά χρόνια αφότου ξεκίνησε η  βιομηχανική επανάσταση. Το γραμμόφωνο, ο τηλέγραφος, το ηλεκτρικό ρεύμα, συνέπεσαν όλα την εποχή εκείνη που η αμερική ήταν κάτι σαν το κέντρο, ενως νέου κόσμου. Αυτή ήταν μια σύντομη διαρροή σκέψεων.

Οόσν αφορά το τραγούδι, η Joan Baez θα είναι γνωστη σε αρκετούς, ήταν και σύντροφος του Bod Dylan, και κυριώς ήταν μια καλλιτέχνης ακτιβίστρια, είναι, γιατι ακόμη ζει. Παρατήρησα επίσης πως όταν προσπαθείς να μεταφράσεις ένα τέτοιο κομμάτι, μέσα απο τη διαδικασία χάνεται και λίγη απο τη γοητεία, αυτήν που ηχούν οι λέξεις όπως πρωτοδημιουργήθηκαν, στη γλώσσα που αυτό έγινε.

Ο Billy Rose ήταν ενας λόουράιντερ, ο Billy Rose ήταν ένας "νυχτερινός μαχητής"

Ο Billy Rose ήξερε απο μπλεξήματα όπως ήξερε οτι ηχεί το όνομά του

Συννελήφθη για μέθη

οδηγώντας το αμάξι κάποιου άλλου

Τα εύσημα πήρε ο τοπικός μεταμεσονύκτιος σερίφης

 

Σε μια φυλακή της Αριζόνα κάποιοι λένε την εξείς ιστορία

ο Billy καυγάδισε με τον αστυνόμο για λίγο γάλα που ο ίδιος απαίτησε

γνωρίζοντας πιος θα είναι πάντα το αφεντικό

γνωρίζοντας οτι θα πληρώσει το τίμημα

ειδαν οτι τελικά την πλήρωσε ακριβά

Στο πιο σκοτεινό κελί στην Α πτέρυγα

κρεμάστηκε κάποιο χάραμα

με ένα σημείωμα στο λαιμό του 

μην μπλέκεις μαζί μου, απλά πηγαίνεμε σπίτι

Έλατε να κατεβάσουμε, βοηθήστε μας να ξαπλώσουμε

το νεαρό Billy κάτω

Ο Luna ήταν ένας μεξικανός που ο νόμος αποκαλούσε αλλοδαπό

επειδή πέρασε τα σύνορα με ένα μωρό και μια γυναικά

ενώ τα ρούχα του ίδρωναν στην πλάτη του

σκεφτόταν οτι θα μπορούσε να τα καταφέρει

να βγάλει μερικά λεφτά και να ξεκινήσει μια νέα ζωή

Δεν πέρασε πολύς καιρός όταν είδε οτι όλα άρχισαν να πηγαίνουν στραβά

δεν πρόλαβαν καν να βρουν ένα σπίτι να μείνουν

αυτός ο ξένος, με το καφετί δέρμα

τον έχωσαν σε κάποια φυλακή του Τέξας

αφήνωντας γυναίκα και μωρό αβοήθητα

Προσπάθησε να μειώσει τον πόνο μέσα του

με μια βελόνα στο χέρι του

αλλά η ντόπα απλά τον σταύρωσε

πέθανε χωρίς κανενας σχεδόν να νοιαστεί

Έλατε να κατεβάσουμε, βοηθήστε μας να ξαπλώσουμε

το νεαρό Luna κάτω

Και θα γκερμίσουμε, θα γκρεμίσουμε τις φυλακές

συθέμελα

Ο Kilowatt ήταν ενας 65χρόνος κατάδικος που ήλπιζε να μείνει ζωντανός

και να φύγει απο τη φυλακή, ξαναπερπατήσει στους δρόμους

όσο ο χρόνος πλησίαζε

ένιωσε όλο τον φόβο και την χαρά

μιας ζωής 35 χρόνια στη φυλακή

Και την ημέρα της αποφυλάκισης του τον πλησίασε η αστυνομία

και τον πηγάνε αργά πάλι στον διευθηντή της φυλακής

ο διευθυντής είπε "δεν θα έπρεπε να μείνεις εδώ

αλλά φένεται πως κάποιος κρατικός λειτουργός

ζήτησε για σένα άλλα 10 χρόνια"

Βγήκε να τον χτυπήσει ο ήλιος του Τέξας

οι μπάτσοι όλοι στέκονταν γύρω του

ο γέρο-Kilowatt έτρεξε 50 μέτρα

και πήδηξε απ'το παράθυρο

Θα μπορούσαν εύκολα και απλά να είχαν ξαπλώσει

τον γέρο άντρα στο έδαφος

Και θα γκερμίσουμε, θα γκρεμίσουμε τις φυλακές

σηθέμελα

Βοηθησέ μας, να γκρεμίσουμε τις φυλακές

συθέμελα

(Words and Music by Joan Baez)

Billy Rose was a low rider, Billy Rose was a night fighter

Billy Rose knew trouble like the sound of his own name

Busted on a drunken charge

Driving someone else's car

The local midnight sheriff's claim to fame

In an Arizona jail there are some who tell the tale how

Billy fought the sergeant for some milk that he demanded

Knowing they'd remain the boss

Knowing he would pay the cost

They saw he was severely reprimanded

 

In the blackest cell on "A" Block

He hanged himself at dawn

With a note stuck to the bunk head

Don't mess with me, just take me home

Come and lay, help us lay

young Billy down

Luna was a Mexican the law called an alien

For coming across the border with a baby and a wife

Though the clothes upon his back were wet

Still he thought that he could get

Some money and things to start a life

It hadn't been too very long when it seemed like everything went wrong

They didn't even have the time to find themselves a home

This foreigner, a brown-skin male

Thrown into a Texas jail

It left the wife and baby quite alone

He eased the pain inside him

With a needle in his arm

But the dope just crucified him

He died to no one's great alarm

Come and lay, help us lay

Young Luna down

And we're gonna raze, raze the prisons

To the ground

Kilowatt was an aging con of 65 who stood a chance to stay alive

And leave the joint and walk the streets again

As the time he was to leave drew near

He suffered all the joy and fear

Of leaving 35 years in the pen

And on the day of his release he was approached by the police

Who took him to the warden walking slowly by his side

The warden said "You won't remain here

But it seems a state retainer

Claims another 10 years of your life."

He stepped out in the Texas sunlight

The cops all stood around

Old Kilowatt ran 50 yards

Then threw himself down on the ground

They might as well just have laid

The old man down

And we're gonna raze, raze the prisons

To the ground

Help us raze, raze the prisons

To the ground