Pirate Industry: RARE GREEK PUNK ARCHIVE - The A's Part 9- ADIEXODO -- ANTI

Εχουμε τους θρυλικούς πλεόν αλλα ακόμη και σήμερα δύσκολους για πολλά αυτιά να τους ακούσουν Αδιεξοδο, δε νομιζω οτι χρειάζετε να πω και πολλα, άλλωστε η μνημη μου δεν ειναι καλή με τα ονομάτα και άλλα και άλλωστε οποιος ενδιαφέρεται μπορει να βρεις αρκετες πληροφορίες και συνεντευξεις τους μιας και ο Σωτήρης Θεοχαρης παλιό μέλους τους είναι ακόμη ενεργός σήμερα, κυριώς μουσικά. Μπορω να πω οτι σε αυτό το νεο re-upload του πρώτου και μοναδικού βινύλιου δίσκου τους έχα μέσα και κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες φωτογραφίες της μπάντας που πιστεύω ότι ηταν ακυκλοφορητες μέχρι σήμαρα.

Οι Αντι ήταν ακόμη μια πολύ ενδιαφέρουσα μπάνα, με την πρωτοποριακή συνθεση (2 synthesaizers/πληκτρα, συν τα άλλα κλασσικά αλλα νομιζω οτι έλλειπε κιθαρα!). Τα τραγούδια τους συνεχίζουν να αγκίζουν μια πολυ μικρη μερίδα ανθρώπων που πολοί θα ονόμαζαν "περιθωριακούς" αλλα και όσους ψαγμένους στην μουσική δεν σνομπάρουν την πανκ. Οι δύο ολοκληρομένες μουσικές τους "απελευθερώσεις" ήτανε τα Μουσικά Αντιδότα που ήταν ενας βινύλιος δίσκος Split (στη μέση δηλαδη) απο τη μια Πλευρα με τους Αντι και απο την αλλή με τους Κοινωνικα Αποβλητα και τίτλο Αγρια Νεολαία. Ο δίσκος βγήκε μεσω της WipeOut Records to 1990. Βγάλανε επίσης και μια κασσετα -ομοτιτλη- που βγήκε το '86 και χάρη σε προσπάθειες ατόμων με μεράκι, αγάπη και ανιδιοτέλεια ξαναβγήκε σε re-issue με 1-2 νεα ακυκλορόρητα κομμάτια και με ένα υποτηπώδες remastering σε βινύλιο το 2011.

ΑΔΙΕΞΟΔΟ - 38 ΧΙΛΙΟΣΤΑ -- DEADEND - 38mm

Hardcore punk in a dark crusty background thoutgh the angry voice of a teenager from greece

anexartisi info / disgocs

Μαζί με τους Γενια του Χάους με τους οποίους έχει ηχογραφηθεί ένα live στο αγρίνιο το '84 με τους δυό τους και μια split κασσέτα με το όνομα Καλή Ορεξη. τους Stress και τους Αντί και μερικών ακόμη ίσως λιγότερο γνωστών είναι απο τα πρώτα punk συγκρότήματα που παίξανε στην ελλάδα, όλα τα παραπάνω με ελληνικό στίχο και με κάποιο ιδιαίτερο στοιχείο πέρα απο μια απλή απομίμηση. Οι Γ.τ.Χ. και αδιέξοδο παίζαν αρκετά μελαγχολικά και οργισμένα αντίστοιχά, και τα δύο με φόντο μια ζοφερή καθημερινότητα και ένα αβαίβαιο μέλλον στα μάτια κάποιων έφηβων που έβλεπαν τα πράγματα απο άλλη ματιά, οι Strees σαν μουσική ήταν πιο ήπιοι αλλά τα συναισθήματα ήταν πάνω κάτω τα ίδια, το ίδιο και με τος Αντί συν τα ναρκωτικά παρόλο που παιζαν κατί που θα μπορούσες να πεις synth-punk (είχαν δύο πλήκτρα μπάσο και τύμπανα νομίζω) Λίγο αργότερα ήρθαν και οι panx romana, συγκρητικά οι πιο αισιόδοξοί όλων. Σήμερα όμως επι την ευκαιρία που μου το ζήτησε κάποιος μιλάμε για τους Αδιέξοδο:

Η κιθάρα ακούγεται κάτι σαν ηλεκτροφόρα σύρματα και παλια σκουρισμένα ξυράφια που άλλα επέτυχανε τον ζοφηρό εναλλακτικό σκοπό τους και άλλα όχι. Η οργισμένες κραυγές δύσκολα σου δίνουν την εικονα ενος 16χρόνου, το μπάσο βαρύ και σκοτεινό σαν να θρυνεί ένας παχύσαρκο θηλαστικό, μια φάλαινα ίσως. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ένα τραγούδι όχι ιδιαίτερα γνωστό αλλά εκπροσώπησε μια γενία εκείνη την εποχή (μια μικρή μερίδα σίγουρα) ώσπου η ιστορία με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο επαναλαμβάνεται. 38 χιλιοστά... ως προς το διαμέτρημα ένος περίστροφου συνήθως στα χέρια κάποιας αρχής και ένας νεκρός πιτσιρικάς έν έτη 1980 και κάτι. Το σύνθημα στο τραγούδι είναι ΕΚΔΙΚΗΣΗ, ΕΚΔΙΚΗΣΗ, ΕΚΔΙΚΗΣΗ και το ειρωνικό αθώοι/δήμιοι (ανάλογα το ρεφραίν) δημοσιογράφοι, αστυνομικοί, δικάστικοι υπάλληλοι, ευηπόληπτοι πολίτες. Πολλά άλλα κομμάτια μπορούν να εκπροσωπήσουν ένα κομμάτι εξεγερμένων νέων τότε άλλα ακόμη και τώρα, έτσι κι'αλλιως ο στρατός παίζει ακόμη σημαντικό ρόλο στη πολιτικοκοινωνική πλευρά της ζωής μας και η εκκλησία έχει ακόμη "πολλά να δώσει" και αν δε θέλει να τα δώσει ίσως κάποτε τις τα πάρουνε με το ζόρι, τα χρυσα κουτάλια και τις πολυτέλειες τους και τα ακριβά αμάξια, μαζί και τις λιπαρές κοιλιές τους. Υπάρχει ένα τραγούδι με αρκετα πρωτότυπο τίτλο για τα πανκ δεδομένα, ειδικά αφιερωμένο σε αυτούς τους καλούς ανθρώπους εκεί ψήλα -λίγο χαμηλότερα απο τον θεό- που το ονόμασαν "Βυζαντινό", σαν κομμάτι είναι επίσης έξω απ΄τα καλούπια, με αυτές τις παράξενες ηχώ που διακωμοδούν παρακμηακά τους βυζαντινούς ύμνους. Άλλα τραγούδια που θα μπορουσαν να εκπροσωπήσουν άξια την πατρίδα μας είναι το "Μίσος" αρκετά ενεργετητικό και ανεβασιάρικο, λίγο εγωκεντιρκό αλλα δε πειράζει, το "Οικογένεια" φόρος τιμής προς την μέση ελληνική οικογένια με όλα τα στερεότυπα, τουλάχίστον δεν ζόυμε στη σαουδική αραβία ή στη υεμένη ή στο αφγανιστάν. Τα "εξακρίβωση στοιχίων" και "τα κελιά της οδού μεσογείων" (κάποτε κάποιο αστυνομικό τμήμα/κρατητήριο υπήρξε εκεί) αφορουν περισσότερο τις δικαστικές αρχές και τους άμεσους φρουρούς του συστηματός μας και των αγαπημένων αφεντικών μας. Η "εναλλακτική λύση" είναι λίγο πιο εναλλακτικη απο αυτήν που παρουσιάζουν τα βιβλία συνομοσοιολογίας, το "υποκολτούρα" αφιερώνετε λόγικά στους και καλά ελιτ της τέχνης και τα "διπρόσωπα συστήματα" και "κομματικό μαντρί" μιλούν πιο πολιτικά, ιδιαίτερα το δεύτερο είναι ένα αγαπημένο μου όταν σιχαίνομαι κάθε λογής πολιτικόν όσες μοιρές αριστερά ή δεξιά βρίσκεται. Γιατί δεν κάνουν τη βουλή ένα μεγάλο γύρω γύρω όλοι να γυρνάει συνεχώς μέχρι να ζαλήστούνε και να παπαριάσει η ξύλινη γλώσσα τους? Ξα ξεχάσουν και το που βρίσκονται, δεξια ή αριστέρα? Τέλος αλλα στη μέση του δίσκου βρίσκονται δύο ορχηστρικά κομμάτια, το "jam" και "soundtrack για οδομαχίες".

Take it Here

ADIEXODO - 38 XILIOSTA (1986, greece)

--- ΑΝΤΙ ---

Δημιουργήθηκαν τέλη του 1981 σαν "PPF" στην Αθήνα, έδωσαν μόνο ένα live στην Ηλιούπολη το '82 και διαλύθηκαν.Το '84, μετά την επιστροφή του τραγουδιστή τους από το στρατό, έφτιαξαν τους "Αντί..." και πρωτοεμφανίστηκαν στον "Πήγασο", το μετέπειτα "Ροδον", στα εξάρχεια. Η σύνθεσή τους ήταν Κώστας Αγγελίδης φωνή και πλήκτρα, Μίμης Δίπλας μπάσο και Κώστας Παναγόπουλος πλήκτρα. Εμφανίστηκαν στη δισκογραφία το '86 στη συλλογή "Συνταγή Αντιθανάτου" της "Fm Records" με το κομμάτι "Σταμάτα Να Μιλάς Για Θάνατο". Σε αυτόν το δίσκο συμμετείχε και ο Αντί-Μανώλης, το drum machine που χρησιμοποιούσαν στα live τους. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησαν την πρώτη τους d.i.y. κασέτα, η οποία περιείχε δέκα κομμάτια και διανεμήθηκε από τους ίδιους με δύο ένθετα και μία μαστίχα. Το '87 έβγαλαν άλλη μια single κασέτα με τίτλο "Club Αχάριστα Παιδιά", με τα κομμάτια "Εκπαιδευτικός Παροξυσμός" και "Αχάριστα Παιδιά". Το '90 κυκλοφόρησαν ένα split lp από την "Wipe Out Records" με πέντε νέα κομμάτια τους. Το δίσκο μοιράστηκαν με το συγκρότημα "Κοινωνικά Απόβλητα", όπου τύμπανα έπαιζε ο Γιάννης Κολοβός, δημιουργός του φάνζιν "Β-23", το οποίο ονομάστηκε "Στις Σκιές Του Β-23" όταν ενώθηκε με το φάνζιν "Σκιές". Το πέμπτο τεύχος του εν λόγω φάνζιν συνοδευόταν από την ep συλλογή "Fragmenta", στην οποία συμμετείχαν οι "Αντί..." με το κομμάτι "Νεκρή Πλειοψηφία". Αργότερα κομμάτια τους μπήκαν και σε άλλες συλλογές. 'Ολα τα χρόνια της υπαρξής τους, οι "Αντί..." έδωσαν πολλά live μαζί με γνωστές punk μπάντες της εποχής, σε ιστορικά μαγαζιά όπως το "Κυτταρο", "Σκιάχτρο", "Skylab", "Doors" στην Ηλιούπολη, "Cats Meaw" κ.α.

Μετά τη διάλυσή τους ο Αγγελίδης έπαιξε στους "Zart R.S." και "Salto Mortal" και ο Δίπλας συνέχισε τη διδασκαλία σε σχολεία, μιας και είχε διοριστεί από το '84. Το '11, οι "Αντί..." σε συνεργασία με τη δισκογραφική "Ειρκτή", κυκλοφορούν την πρώτη τους κασέτα σε βινύλιο. Τα δέκα κομμάτια τους μαζί με το "Τελευταία Μπύρα", ένα ακυκλοφόρητο μέχρι σήμερα τραγούδι, επαναεπεξεργάστηκαν στο "Sonic Shelter Studios" το φθινόπωρο του '11 και εκδόθηκαν σε χίλια αντίτυπα.

anexartisi

Αντί - Μουσικά Αντίδοτα (για μια κοινονία χωρίς εγκλωβισμένους) -- Anti - Musical Antidotes (1990)

Anarchopunk/synth-punk band from greece

at discogs / Πληροφορίες

[...]
Stop talking about death, baby
Cant you feel it? this night is
Listen the anxious steps at the street
Listen how the cop's voice is shaking
Beacuase tonight the revolution starts
'Cause tonigth the cops will be shivering
'Cause tonigth i will stop talk about peace
And for tomorrow i dont care what we'll be.
I might be crawling in a dungeon
Maybe the cops will broke my face
Maybe i will be dead in the strea
with me face melt by the batons.
But i'm sure for only one thing,
i won't be hanging from the hook at the roof/
But i'm sure for only one thing,
i won't be alone no more
[...]

You are all prisoners

Anti started in 1980 playing in many gigs and releasing only 2 demos until 1985. In 1986 they released their selftitled demo with 10 songs, with radical lyrics about society, anti-militarism, anti-capitalism, anti-authority etc... They had a unique sound, it was a trio consisted of a back player two synthesizers and a voice, an interesting result with inspiring melodies and punk roughness. This one was their only complete release by the independent greek label Wiper Our Rerords. It was a split release, the first side of ANTi and the second was played by the punk band Kynonika Apovlita (Κοινονικά Απόβλητα - Social Wastes). Here i have only the Anti side.

Take it Here
ANTI - (1990) MOUSIKA ANTIDOTA

Σταμάτα να μιλάς για θάνατο, μωρό μου.
Σταμάτα να μου λες πως μόνο αυτό μας μένει.
Κατάλαβέ το, δεν είναι αυτή η τελευταία μας λύση.
Κατάλαβέ το, πως κάτι τέτοιο τους βολεύει.
Σταμάτα να μιλάς για θάνατο, μωρό μου.
Δεν το νιώθεις; Αυτή η νύχτα είναι διαφορετική.
Άκου τα ανήσυχα βήματα έξω στο δρόμο.
Άκου πως τρέμει απόψε του μπάτσου η φωνή.
Γιατί απόψε η επανάσταση αρχίζει.
Γιατί απόψε οι μπάτσοι θα νιώσουνε ρίγη.
Γιατί απόψε θα πάψω να μιλάω για ειρήνη.
Κι όσο γι' αύριο, δε με νοιάζει τι θα γίνει.
'Ισως σέρνομαι σε κάποιο μπουντρούμι.
'Ισως μπάτσοι να μου τσακίζουνε τη μούρη.
'Ισως κήτομαι στο δρόμο νεκρός,
με λιωμένο το κεφάλι απ' τα κλομπς.
Μα για ένα μόνο πράγμα θα 'μαι σίγουρος,
πως δεν κρέμομαι απ' το γάντζο στο ταβάνι.
Μα για ένα μόνο πράγμα θα 'μαι σίγουρος,
πως δεν είμαι πια μονάχος.
Πως δεν είμαι πια μονάχος.
Σταμάτα να μιλάς για θάνατο, μωρό μου.
Δεν αντέχω να σ' ακούω άλλο, φτάνει.
Κατάλαβέ το, δεν είναι αυτή η τελευταία μας λύση.
Ξεκρέμασε κι εκείνη τη θηλιά απ' το ταβάνι.
Σταμάτα να μιλάς για θάνατο, μωρό μου.
Δεν το νιώθεις; Αυτή η νύχτα είναι διαφορετική.
Άκου τα ανήσυχα βήματα έξω στο δρόμο.
Άκου πως τρέμει απόψε του μπάτσου η φωνή.
Γιατί απόψε η επανάσταση αρχίζει.
Γιατί απόψε οι μπάτσοι θα νιώσουνε ρίγη.
Γιατί απόψε θα πάψω να μιλάω για ειρήνη.
Κι όσο γι' αύριο δε με νοιάζει τι θα γίνει.
Ίσως σέρνομαι σε κάποιο μπουντρούμι.
Ίσως μπάτσοι να μου τσακίζουνε τη μούρη.
Ίσως κήτομαι στο δρόμο νεκρός,
με λιωμένο το κεφάλι απ' τα κλομπς.
Μα για ένα μόνο πράγμα θα 'μαι σίγουρος,
πως δεν κρέμομαι απ' το γάντζο στο ταβάνι.
Μα για ένα μόνο πράγμα θα 'μαι σίγουρος,
πως δεν είμαι πια μονάχος.
Πως δε θα 'μαι πια μονάχος.
Γιατί απόψε η επανάσταση αρχίζει.
Γιατί απόψε οι μπάτσοι θα νιώσουνε ρίγη.
Γιατί απόψε θα πάψω να μιλάω για ειρήνη.
Κι όσο γι' αύριο δε με νοιάζει τι θα γίνει.
Γιατί απόψε η επανάσταση αρχίζει.
Γιατί απόψε οι μπάτσοι θα νιώσουνε ρίγη.
Γιατί απόψε θα πάψω να μιλάω για ειρήνη.
Κι όσο γι' αύριο δε με νοιάζει τι θα γίνει.